İçişleri Bakanlığının çıkma izni vermesi üzerine, “İçişleri Bakanlığı Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü” ilgilinin Türk vatandaşlığından çıktığını belirten bir “çıkma belgesi” düzenler. Çıkma belgesinin verilmesiyle kişi Türk vatandaşlığını kaybeder (md. 23/I). Türk vatandaşlığının kayıp anı çıkma belgesinin verildiği andır.
Vatandaşlıktan çıkmak isteyen şahıs aynı zamanda başka bir devlet vatandaşıysa çıkma belgesi kendisine derhal verilir (md. 22/I).
Vatandaşlıktan çıkmak isteyen şahıs halen başka bir devlet vatandaşı değilse, İçişleri Bakanlığınca kendisine bir “izin belgesi” verilir. Bu şahıs izin belgesini aldıktan sonra, ilgili devlet vatandaşlığını kazandığını belirten belgeyi getirdiğinde çıkma belgesini alır (md. 22/II). İzin belgesinin geçerlilik süresi üç yıldır; bu üç yıl zarfında yabancı devlet vatandaşlığı kazanılmamış ise izin belgesi iade edilecektir (md. 22/IV, Yönet. md. 33).
Kendisine izin belgesi verilmiş olan şahıs, üç yıl içersinde yetkili Türk makamlarına gerekli bilgi veya belgeyi vermemişse yahut yabancı devlet vatandaşlığını kazanamadığı için izin belgesini iade etmemişse; İçişleri Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca, izin belgesi almış olan şahsın Türk vatandaşlığını kaybedip kaybetmediğine karar verilir (md. 23/II). Doktrinde, yabancı bir devlet vatandaşlığını kazanmak için devletin iznini almış bir kişinin bu iznin kullanılış biçimi hakkında bilgi vermemesinin vatandaşlığın kaybına yol açacak önemde ve vatana bağlılıkla bağdaşmayacak bir eylem gibi değerlendirilmesi haklı görülmemektedir. Ayrıca Türk Vatandaşlığı Kanununun Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin, söz konusu kanun hükmünü daha da genişleterek “izin belgesini iade etmeyenleri” aynı müeyyideye tabi tutması (Yönet. md. 34/IV); hem faydasız hem de yeni bir kaybettirme sebebi ihdas etmesi sebebiyle hukuken hatalı bir davranış olarak değerlendirilmektedir[9].
